کد مطلب:277028
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:135
معنای قوچ در حدیث
و اما كلمه ی (كبش) كه در متن حدیث آمده است و معنای آن در زبان فارسی «قوچ بزرگ» می باشد كنایه از عالمی بزرگوار و مجتهدی مسلم است كه سمت راهنمایی و رهبری و فرمانروایی مردم را بعهده دارد چه آنكه «قوچ» در میان گوسفندان دلیل راه، و مرشد و راهنما، و هدایت كننده ی آنها بسوی مسیر و مقصد است و در موقع احساس خطر با اشارت مخصوص بخود، گوسفندان را از خطری كه متوجه آنها می شود آگاه می سازد.
و در خطبه امام زین العابدین علیه السلام در شام نیز، از جمله ی صفاتی كه برای مولای متقیان امیرمؤمنان علیه السلام آورده است فرموده است «لیث الحجاز و كبش العراق» [1] و تردیدی
[ صفحه 504]
نیست كه تشبیه به (كبش) در اینجا یعنی در خطبه ی حضرت زین العابدین علیه السلام آنهم در وصف امام از زبان امام، كنایه از مرشد و راهنما و دلیل قوم است. وگرنه معنای دیگری برای كلمه ی (كبش) یعنی: قوچ، متصور نیست.
در كتاب «لسان العرب» نیز درباره ی معنای كلمه ی (كبش) می نویسد: «كبش القوم، رئیسهم و سیدهم. یعنی: كلمه ی (كبش) اگر در واقع بر انسان اطلاق شود به معنای رئیس و آقای هر گروه است و باز می گوید: (كبش) یعنی: قوچ، در میان هر ملت حامی آن ملت است.
[1] بحارالانوار ج 45 ص 139.